Stel je voor: Je staat in een kamer met je ogen dicht. Jij denkt dat het donker is, want je ogen zijn dicht. Dit komt vaker voor dan je denkt. Zo ook bij het zien en tonen van initiatief in je organisatie. Werknemers sluiten – onbewust en bewust – hun ogen voor de ondernemende kansen om hen heen. Hoe te navigeren in het donker?
Altijd druk in de weer, altijd wel bezig met iets dat ik graag wil bereiken. Hoe leuk om dan een spontaan compliment te krijgen van Rolf Baarda, een door mij gewaardeerde expert op het gebied van beloningsmanagement. Hij gaf me het compliment dat ik een ondernemend type ben. Iets wat ik soms weer even moet horen, om er bij stil te staan.
Voor mij is ondernemerschap nogal vanzelfsprekend. Vroeger, toen ik voor een baas werkte, noemde ik dat initiatiefkracht. Maar initaitiefkracht is niet iets dat iedereen vanzelfsprekend laat zien. Werknemers kunnen vaak belemmeringen voelen om initiatief te nemen en ondernemerschap te tonen binnen hun organisatie.
Hoe mooi zou het zijn als medewerkers dat wel kunnen en mogen uiten? Als zij leren hun brein in de goede richting te sturen, zodat ze voor zichzelf kunnen beslissen wat ze willen en nodig hebben an actie te ondernemen?
Waar vindt je ondernemende mensen?
Ondernemende mensen zijn zeker niet alleen de zelfstandigen die een eigen bedrijf hebben zoals ik. Je komt deze mensen ook in organisaties tegen, dat zijn de intra-preneurs. Wanneer deze werknemers in een organisatie werken waar initiatiefkracht en intra-preneurschap positief wordt gewaardeerd, dan kunne werkgever en werknemer in hun handjes knijpen. Het lijkt me het walhalla voor intra-preneurs.
Entrepreneurs en intra-preneurs zijn mensen die blijven bouwen aan de toekomst terwijl alles in beweging is. Zoals nu in de corona-crisis. Reid Hoffman, mede-oprichter van LinkedIn, beschrijft een entrepreneur als:
“Someone who jumps off a cliff and builds a plane on the way down for a safe landing.”
Dat klinkt misschien een beetje erg eng, maar die quote geeft aan dat er moed voor nodig is om initiatief te tonen en dat het voorbij gaat aan de angst die deze ondernemers ongetwijfeld ook ervaren.
Er zijn nog maar weinig bedrijven die hun medewerkers kunnen voorzien van een eco-systeem waarin samenwerken, creativiteit en innovatie kunnen floreren. De toekomst ligt bij de mensen die een doel voor ogen hebben, communiceren met een open mindset en die samen willen bouwen aan een ecosysteem dat een hoger doel dient. Een eco-systeem dat mogelijk maakt dat we veilig kunnen landen als deze crisis voorbij is en we ons weer kunnen opladen voor de volgende crisis.
Want wees eerlijk: niemand weet waar we naartoe moeten sturen in deze crisistijd van corona en hoe lang deze crisis nog gaat duren.
In het kabinet werden woorden gebruikt als ‘sturen in het donker”, toen er weer nieuwe corona-maatregelen werden aangekondigd. Er ontstaan steeds meer agile teams die leren hoe ze kunnen navigeren, ook als het buiten donker is. Ze nemen kleine stapjes en kijken bij iedere sprint of het werkt. De meeste stapjes zijn niet succesvol. Maar wat telt is dat stappen zijn gezet en dat ervan is geleerd. Met ieder stapje worden het team vindingrijker en wordt de kans op succes groter als ze het weer proberen. Vallen en opstaan.
Met inzichten en toepassingen uit de neurowetenschap coach ik graag de moedige entrepreneurs en intra-preneurs die onderbouwde risico’s durven en willen nemen. Die op basis van zelf-reflectie willen sturen in het donker. Die ondernemend zijn in hun eigen leerweg. Die “on the fly” en al doende de nieuwe (digitale) skills voor virtueel samenwerken willen leren, en samen met hun teams bouwen aan een nieuw ecosysteem voor samenwerking. Zij durven van de rots te springen en bouwen een vliegtuig terwijl ze naar beneden vallen zodat ze veilig kunnen landen.
Wil je brein-bewust navigeren in het donker? Met inzichten uit de toegepaste neurowetenschap coach ik graag moedige entrepreneurs en intra-preneurs.
Boek hier je kennismakingsgesprek
